به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

برای کنترل تب کودک آسپرین استفاده نکنید

تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۴۰۶۱۳

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما و به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ علائم آنفلوانزا عبارتند از تب ناگهانی و شدید که ممکن است تا ۴۱ درجه بالا رود، گلودرد، سردرد، سرخی پوست و چشم‌ها، درد در پشت و سایر ماهیچه‌ها و سرفه که به طور معمول از نوع خشک است. علائم آنفلوانزا سریع بروز می‌کنند و در عرض چند ساعت ممکن است حال کودک از خوب به بسیار بد تغییر کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آنفلوانزا در خردسالان می‌تواند با اسهال و استفراغ همراه باشد. تب ممکن است تا سه یا چهار روز به طول انجامد و پس‌از آن نیز کودک ضعیف می‌شود و احساس خستگی می‌کند. ممکن است کودک دچار علائم ثانویه نیز شود.

این بدان معناست که پس از چند روز که درجه حرارت او به حالت نرمال رسید، دوباره دچار تب شده و سرفه‌هایش شدیدتر و به صورت خلط‌دار درآیند، همچنین عفونت چشم، تند شدن تنفس، سفتی گردن، ضعف شدید و خستگی هم می‌توانند علائم ثانویه آنفلوانزا باشد که این علائم بر اثر وجود آنفلوانزا و بعد عفونت باکتریایی به وجود می‌آید؛ بدین معنا که ویروس زمینه را برای عفونت میکروبی آماده می‌کند.

درمان آنفلوانزا بستگی به تشخیص نوع عامل بروز آن دارد اگر آنفلوانزا تشخیص بیماری باشد، بهترین درمان همان مراقبت‌های خانگی است. برای کاهش تب و درد در کودک می‌توانید از استامینوفن استفاده کنید و کودک را برای معاینه به پزشک برسانید. کودک‌تان را تشویق کنید که تا حد امکان استراحت و از فعالیت زیاد خودداری کند.

همچنین نوشیدن مایعات زیاد شامل آب و آب میوه به برطرف شدن آنفلوانزا کمک می‌کند. زمانی که به آنفلوانزا باکتری اضافه شود، به درمان حتمی پزشکی نیاز است. درمان پزشکی شامل کشت، آزمایش خون، تجویز آنتی‌بیوتیک و در موارد حاد با نظر پزشک بستری در بیمارستان است.

با تزریق واکسن به صورت هرساله، می‌توان از ابتلا به آنفلوانزا پیشگیری کرد. در مورد تزریق واکسن با پزشک کودکان مشورت کنید و البته در صورتی که کودک‌تان نسبت به تخم‌مرغ حساسیت دارد، به پزشک کودک، اطلاع دهید.

یکی از عوارض شایع آنفلوانزا سینه‌پهلو (پنومونی) است که عامل این سینه‌پهلو یا خود ویروس آنفلوانزا یا یک باکتری است که ویروس از ضعیف شدن سیستم ایمنی استفاده می‌کند، وارد ریه و باعث عفونت باکتریایی ریه می‌شود.

از دیگر عوارض آنفلوآنزا می‌توان به سینوزیت، عفونت گوش میانی و التهاب مجاری هوایی (برونشیت) و التهاب مغز (آنسفالیت) اشاره کرد. یکی دیگر از عوارض بیماری، سرفه بعد از عفونت است که به طور معمول بدون خلط بوده و ممکن است برای هفته‌ها تا ماه‌ها پس از رفع علائم آنفلوآنزا ادامه یابد و آن‌چنان شدید باشد که گاهی هنگام شب کودک را بیدار کند.

برای پیشگیری از آنفلوآنزا، مکرر دستان خود را با آب و صابون بشویید؛ زیرا شایع‌ترین راه ابتلا به آنفلوآنزا لمس چشم، دهان، بینی، با دستان آلوده به ویروس است؛ بنابراین دست‌های خود را تمیز نگه دارید و آن‌ها را از صورت خود دور نگه دارید. از فردی که به آنفلوآنزا مبتلا شده حداقل یک تا دو متر فاصله بگیرید و اگر خود بیمار هستید، به دیگران زیاد نزدیک نشوید. کسی که به آنفلوآنزا مبتلا شده بهتر است در خانه بماند و با حضور خود در مدرسه یا محل کار، دیگران را بیمار نکند.

هنگام عطسه و سرفه فرد بیمار باید جلوی دهان خود را با دستمال‌کاغذی سه لایه بگیرد تا قطره‌های آلوده به ویروس در فضا پخش نشوند. به یاد داشته باشید که فرد بیمار تا ۷ روز می‌تواند باعث پخش ویروس در فضا شود، پس توصیه‌های بالا را باید تا یک هفته رعایت کرد تا احتمال ابتلای شما به آنفلوآنزا کاهش یابد.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: آنفلوآنزا آسپرین تب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۴۰۶۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چطور هم وزن کم کنیم و هم از افتادگی پوست جلوگیری کنیم؟

به گزارش خبرآنلاین ،هر چند کاهش وزن تدریجی و درست اثر چندانی بر پوست شما نمی‌گذارد؛ اما کاهش وزن سریع قطعاً باعث افتادگی پوستتان خواهد شد، و همین مسئله برای خیلی از افرادی که روند کاهش وزن را شروع می‌کنند باعث اضطراب و نگرانی می‌شود.

بهداشت نیوز در خبری نوشت:احتمال دارد بعد از یک کاهش وزن قابل‌توجه دچار افتادگی و آویزان شدن پوست شوید که مطمئناً بسیار ناخوشایند و ناراحت‌کننده است. این افتادگی و شل‌شدن پوست فقط جنبه ظاهری ندارد و چین‌خوردگی‌های سنگین پوست که به هم سابیده می‌شوند می‌توانند مشکلاتی مثل درد و التهاب و عفونت نیز ایجاد کنند.
پس چه باید بکنید که کاهش وزن شما این تبعات را به دنبال نداشته باشد؟ یادتان باشد که این فقط کاهش وزن نیست که بر پوست شما اثر می‌گذارد، بلکه سن، ژنتیک، انتخاب‌های سبک زندگی مثل سیگارکشیدن و ضدآفتاب نزدن و اینکه چه مدت با اضافه‌وزن زندگی کرده‌اید و چقدر وزن کم کرده‌اید نیز همگی می‌توانند تعیین کنند با کاهش وزن دچار افتادگی پوست شوید یا نه یا چقدر درگیر این مسئله شوید. همیشه توصیه می‌شود زیر نظر متخصص تغذیه و مربی ورزشی و حتی شاید یک متخصص پوست و مو وزن کم کنید.

شاید دلتان بخواهد هر چه زودتر به وزن ایده‌آلتان برسید؛ اما واقعیت این است که روند کاهش وزن شما باید آهسته و یکنواخت باشد و یک سال یا حتی بیشتر طول بکشد تا تدریجاً وزن کم کنید و به پوستتان آسیبی نرسد. به‌طورکلی ایده‌آل این است که هر شش هفته، یک کیلوگرم وزن کم کنید

آیا افتادگی پوست عوارضی دارد؟

. سابیدگی: وقتی لایه‌های اضافی پوست روی‌هم می‌افتند، همدیگر را می‌سابند و درد و خارش و بثورات ایجاد می‌کنند.
. عفونت: وقتی پوست‌های شُل روی‌هم می‌افتند، تمیزکردن بین آنها سخت می‌شود. باکتری‌ها تجمع می‌کنند و تکثیر می‌شوند و عفونت ایجاد می‌کنند. گاهی در صورت شدت این عارضه ممکن است عفونت وارد بدن هم بشود.
. ناراحتی حین ورزش: پوست اضافی می‌تواند درد و ناراحتی ایجاد کند، خصوصاً حین ورزش‌کردن. مطالعه‌ای نشان داد زنانی که بعد از عمل بای‌پس معده دچار افتادگی پوست شده بودند، می‌گفتند پوست آویزانشان حین ورزش برای آنها مانع و سختی ایجاد می‌کند و ضمناً باعث خجالت آنها می‌شود.

شاید دلتان بخواهد هر چه زودتر به وزن ایده‌آلتان برسید و اما واقعیت این است که روند کاهش وزن شما باید آهسته و یکنواخت باشد و یک سال یا حتی بیشتر طول بکشد تا تدریجاً وزن کم کنید و به پوستتان آسیبی نرسد. در واقع شما باید به روند کاهش وزن خود به چشم یک راه‌حل بلندمدت نگاه کنید نه یک راه‌حل فوری.
هدف این است که به پوست خود به‌اندازه کافی زمان بدهید تا به‌مرور خودش را با کاهش وزن تطبیق دهد. کاهش وزنی که با سرعتی بیشتر از آنچه توصیه شده روی بدهد، به کلاژن و بافت‌های الاستین پوست آسیب می‌زند. هم کاهش وزن و هم افزایش وزن هر دو اثرات چشمگیری بر الاستین پوست می‌گذارند. مثلاً کسی که سال‌ها اضافه‌وزن داشته به‌احتمال زیاد قابلیت ارتجاعی پوستش (الاستین) آسیب دیده است، بنابراین کاهش وزن سریع فقط شرایط پوست را بدتر می‌کند. کاهش وزن آهسته کمکتان می‌کند بیشتر چربی از دست بدهید تا عضله و در نتیجه پوست شما خودش را با این روند سازگار می‌کند.
ضمناً به سبک زندگی‌تان نیز باید توجه کنید، مثلاً به‌اندازه کافی آب بنوشید، با تغذیه درست مواد مغذی به پوستتان برسانید، به طور منظم ورزش کنید، ضدآفتاب بزنید و اگر سیگار می‌کشید ترک کنید. اینها عادت‌هایی هستند که باید در تمام طول مسیر کاهش وزنتان به آنها اهمیت بدهید.

با افتادگی پوست بعد از کاهش وزن چه کنیم؟

اگر اخیراً وزن زیادی کم کرده‌اید یا عمل بای‌پس معده انجام داده‌اید پس حتماً درگیر شلی و افتادگی پوست هستید. اما می‌توانید کارهایی انجام دهید تا ظاهر بهتری پیدا کنید. اگر دوست ندارید سراغ روش‌های تهاجمی مثل جراحی زیبایی بروید و دلتان می‌خواهد با روش‌های طبیعی افتادگی پوستتان را کاهش دهید، باید تمرینات قدرتی و عضله‌ساز را وارد روتین ورزشی‌تان کنید. همچنان به‌اندازه کافی آب بنوشید و تغذیه درستی داشته باشید که شامل پروتئین و ویتامین سی و اسیدهای چرب امگا۳ و حتی مکمل‌های کلاژن باشد و به تقویت قابلیت ارتجاعی پوستتان و کلاً سلامت پوستتان کمک کند.
یک سری از مطالعات نشان داده‌اند مصرف مکمل کلاژن خوراکی می‌تواند رطوبت پوست را بهتر کرده و قابلیت ارتجاعی آن را بیشتر کند و کلاژن موضعی که مستقیماً روی پوست استفاده می‌شود به کاهش چین‌وچروک و زبری پوست کمک می‌کند. البته برای نتیجه‌گیری قطعی در مورد اثر کلاژن بر افتادگی پوست بعد از کاهش وزن هنوز به تحقیقات گسترده‌تری نیاز است. یادآوری می‌کنیم که همیشه پیش از مصرف هر گونه مکملی ابتدا با پزشکتان مشورت کنید.

جلوگیری از شل شدن پوست بعد از رژیم لاغری

البته می‌توانید از روش‌های پزشکی غیرتهاجمی نیز کمک بگیرید، مثل سفت کردن پوست با رادیوفرکوئنسی (RF). در این شیوه با استفاده از امواج الکترومغناطیسی با فرکانس پایین، تولید کلاژن و قابلیت ارتجاعی پوست تقویت می‌شود.
اما این درمان‌ها نیز اثرگذاری محدود خاص خود را دارند، مثلاً بر پوست شُل بهتر اثر می‌گذارند تا بر پوست آویزان. پوستی که آویزان شده ابتدا باید با عمل جراحی برداشته شود، مثلاً با روش ابدومینوپلاستی یا بادی لیفت.
اگر تصمیم گرفتید از شیوه‌های پزشکی برای رفع افتادگی پوستتان استفاده کنید، با بیشتر از یک جراح پلاستیک و زیبایی مشورت کنید. مدت‌زمان ریکاوری طولانی است و ممکن است پیامدهایی وجود داشته باشد، ضمناً شما باید یک تا دو سال بعد از کاهش وزن صبر کنید و سپس تحت جراحی قرار بگیرید.

۲۳۳۲۱۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900705